Het Wilde zwijn

Het wilde zwijn staat in vergelijking met het gedomesticeerde zwijn, huisvarken, hoger op zijn poten, is smaller en heeft naar verhouding een grote, spitse kop. Van achteren is hij duidelijk lager dan van voren.  Ze hebben een zwart-grijze kleur. De mannetjes kunnen 160 kg zwaar worden.

Het zijn echte bosbewoners. Met de spitse snuit kunnen ze goed struikgewas binnen dringen en de grond omwoelen. Het zijn alles eters. Ze eten o.a. eikels, beukenoten en wortels maar ook insektelarven, emelten en soms een pasgeboren reekalf.

Door hun eetgedrag kunnen ze invloed uitoefenen op bosverjonging. Op de ene plaats vreten ze opslag op en op de andere plaats maken ze juist een plantbed. Bij een natuurlijk bosbeheer horen ook wilde zwijnen.